ذرات کوچک پلاستیکی که طولشان کمتر از پنج میلی‌متر یا کمتر است به عنوان میکروپلاستیک و نانوپلاستیک شناخته می شوند و برای سلول‌های انسانی، اقیانوس و حیات آبزیان مضر هستند.

براساس مطالعات جدید سم‌شناسی تماس مداوم با ریزپلاستیک ها  اثرات عمیقی بر سلول‌های انسان می‌گذارد. واکنش‌هایی از جمله مرگ سلولی و واکنش‌های حساسیت‌زا (آلرژیک) را می‌بینیم که نتیجه بالقوه بلعیدن یا استنشاق مقدار زیادی ریزپلاستیک است.

از میان بافت های بدن فولیکول های مو بیشترین میزان جذب میکروپلاستیک ها را دارند.تجزیه و تحلیل  داده‌ها نشان می دهد که زیست سلولی به شکل ریزپلاستیک‌ها بستگی دارد. ریزپلاستیک‌هایی با شکل نامنظم که بیشتر آن‌ها در محیط یافت می‌شوند، از کروی شکل‌ها خطرناک‌ترند.

تحقیقی که در سال ۲۰۱۹ در مجله «اینوارومنتال ساینس اند تکنولوژی» (Environmental Science and Technology) چاپ شد، حاکی از آن است که امکان دارد انسان‌ها هر ساله ۳۹ هزار تا ۵۲ هزار ذرات میکروپلاستیکی مصرف کنند.

متاسفانه بسیاری از محصولات آرایشی و بهداشتی حاوی ریزپلاستیک ها هستند.در سال 2015 کنگره ایالات متحده قانونی را تحت عنوان Microbead-Free Waters Act تصویب نمود که تولید،بسته بندی و فروش محصولات شوینده آرایشی بهداشتی که حاوی ریزپلاستیک ها باشند را محدود کرد.