جراحی سرطان پوست

جراحی سرطان پوستی یک روش درمانی معمول برای سرطان های سلول بازال و سلول سنگفرشی است.

پوست بزرگترین عضو بدن است. شایع ترین سرطان در بین تمام سرطان ها، سرطان پوست است.مهم ترین سرطان های پوستی عبارتند از کارسینوم سلول بازال،کارسینوم سلول سنگفرشی و ملانوم بدخیم.

دیگر انواع کمتر شناخته شده سرطان پوست عبارت اند از:

سارکوم کاپوسی

این بیماری، فرم نادری از سرطان پوست است که در رگ های خونی پوست گسترش یافته و منجر به ایجاد لکه هایی بنفش یا قرمز رنگ بر روی پوست یا غشاهای مخاطی می شود. سارکوم کاپوسی عمدتاً در افرادی با سیستم ایمنی ضعیف، مانند افراد مبتلا به ایدز، یا بیمارانی که از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی استفاده می کنند (مانند افرادی که پیوند عضو داشته اند) دیده می شود. دیگر افرادی که در خطر ابتلا به سارکوم کاپوسی هستند عبارت اند از مردان جوان ساکن آفریقا، افراد کهنسال ایتالیایی، و یا نژاد یهودیان اروپای شرقی.

کارسینوم سلول مرکل

کارسینوم سلول مرکل منجر به ایجاد برآمدگی هایی سفت و صیغلی روی پوست یا دقیقاً زیر پوست و در فولیکول های مو می شود. کارسینوم سلول مرکل اغلب در سر، گردن و تنه قابل مشاهده است.

کارسینوم غدد سباسه

این سرطان غیرمعمول و تهاجمی، در غدد چربی پوست به وجود می آید. کارسینوم غدد سباسه  که اغلب به صورت برجستگی هایی سفت و بدون درد ظاهر می شوند- می تواند در هر کجا به وجود بیاید، اما معمولاً در پلک ها مشاهده شده و اغلب با دیگر مشکلات پلکی اشتباه گرفته می شود.

لازم به ذکر است که: چند نوع نادر دیگر از سرطان پوست وجود دارد، از جمله لنفومای پوستی، سارکوم کاپوزی، تومورهای آدنکس پوست، و سارکوم که همه آن ها به عنوان سرطان های پوست غیر ملانوم طبقه بندی می شوند.

چه زمانی به جراح و متخصص پوست و مو مراجعه کنیم؟

در صورت مشاهده هرگونه تغییر نگران کننده بر روی پوست خود، با پزشک جراح و متخصص پوست و مو مشورت کنید. عامل تمامی تغییرات پوستی، سرطان نیست؛ پزشک شما جهت پی بردن به علت این تغییرات، آن ها را بررسی خواهد کرد.

جراحی یک روش درمانی معمول برای سرطان های سلول بازال و سلول سنگفرشی است. از تکنیک های مختلف جراحی می توان استفاده کرد. گزینه ها به نوع سرطان پوست، بزرگی سرطان، مکان سرطان در بدن و سایر عوامل بستگی دارد. اغلب اوقات جراحی را می توان در مطب پزشک یا کلینیک بیمارستان با استفاده از بی حسی موضعی (داروی بی حس کننده) انجام داد. در مورد سرطان های پوستی که خطر شیوع بالایی دارند، بعضی اوقات جراحی با درمان های دیگر مانند پرتودرمانی یا شیمی درمانی دنبال می شود.

برای سرطان های پوستی که گسترش نیافته اند، ممکن است جراحی برای برداشتن کل تومور انجام شود و دیگر نیازی به درمان دیگری نیست. سرطان های پوستی تهاجمی مانند ملانوم ممکن است به جراحی های گسترده تری نیاز داشته باشند. اگر غدد لنفاوی مجاور بزرگ شده و پزشک به گسترش سلولهای سرطانی مظنون باشد، ممکن است بخواهد غدد لنفاوی را خارج کند. روشهای معمول جراحی سرطان های پوست عبارتند از:

روش برداشتن در سرطان پوست

جراح با چاقوی جراحی یا تیغ تیز، برش یا تراشیدن روی پوست را انجام می دهد. پزشک ممکن است بی حسی موضعی انجام دهد تا ناحیه آسیب دیده بی حس شود. بریدگی ممکن است جای زخم به جا بگذارد.بهترین جراحان ممکن است یکی از چندین نوع روش برداشتن را انجام دهند: یک برش ساده با چاقوی جراحی ایجاد می شود که برای از بین بردن رشد پوست و محیط کوچکی از بافت اطراف استفاده می شود – تراشیدن مو به روشی گفته می شود که در آن رویشی با استفاده از ابزاری تیز مانند تیغ تراشیده یا از سطح پوست جدا می شود – از برش گسترده به طور معمول در ملانوم و کارسینوم سلول مرکل استفاده می شود. در یک برداشت گسترده، تومور پوست و محیط وسیع تری از بافت سالم برداشته می شود. یک برش گسترده ممکن است عمیقتر از یک برداشت ساده در پوست وجود داشته باشد.

جراحی به روش قطع عضو

در برخی از موارد مانند ملانوم بدخیم نیاز به قطع عضو مانند انگشت می باشد

فلپ پوستی

یکی دیگر از راه‌های درمان زخم‌های بزرگ، فلپ پوستی است. در این روش، پزشک از یک فلپ پوست و بافت‌های زیر آن (لایه‌های زیرپوستی) استفاده می‌کند. این فلپ از منطقه‌ای نزدیک به زخم شما برداشته می‌شود. این فلپ عمیق‌تر از پوست پیوندی بریده می‌شود ولی ارتباط آن با محل برداشت قطع نخواهد شد. این بدین معنی است که فلپ پوست هنوز به جریان خون قبلی دسترسی دارد. سپس این فلپ بر روی زخم قرار داده‌شده و بخیه زده می‌شود. پس ‌از آن، ناحیه‌ای که فلپ از آنجا برداشته ‌شده بود با بخیه بسته می‌شود. فلپ پوستی می‌تواند از جریان خونی خود تغذیه کند بنابراین احتمال بهبود در این روش بالاتر است.

فلپ پوستی نوعی عمل جراحی تخصصی بوده و پیچیده‌تر از پیوند پوست می‌باشد. از مزایای این روش می‌توان به ظاهر بهتر آن نسبت به پیوند پوست اشاره کرد. بنابراین از این روش در مناطقی از بدن که ظاهر در آن‌ها اهمیت زیادی دارد استفاده می‌شود، مانند صورت. ازآنجایی‌که این یک عمل جراحی تخصصی است، انجام آن توسط متخصص پوست آموزش‌دیده و یا جراح پلاستیک ممکن است.

پیوند گرفت پوستی

گرافت پوستی بخشی از اپیدرم epidermis و درم dermis است که به طور کامل از عروق خونی زیر آن جدا میشود. محل برداشت پوست اصلاحا “محل دهنده گرافت” یا “دنور” یا “donor site” و محلی که پوست جدا شده بر روی آن قرار میگیرد، “محل گیرنده گرافت” یا ” recipient site” نامیده میشود.

رایج ترین نوع گرافت، اتوگرافت autograft یا گرافت خودی است. در این نوع گرافت پوست از یک قسمت از بدن بیمار جدا شده و به قسمتی دیگر از بدن همان شخص، پیوند زده می‌شود.

فرایند انجام گرافت شامل ایجاد زخم در محل دهنده گرافت است تا بتوان پوست را به طور صحیح جدا کرد. این زخم هم مانند هر زخم دیگری در بدن، نیازمند درمان است. نکته ای که باید به آن توجه شود آن است که محل دهنده گرافت ممکن است برای بیمار دردناک تر و آزاردهنده تر از زخم اصلی باشد و تمرکز تیم درمانی نباید فقط برروی زخم اصلی بیمار باشد.

با توجه به اینکه چه مقدار از درم توسط جراح برداشته میشود، گرافت به 2 نوع نیمه ضخامت و تمام ضخامت تقسیم میشود.

گرافت نیمه ضخامت partial-thickness skin graft شامل جداکردن اپیدرم و بخشی از درم است اما بخش عمده ای از درم در محل زخم باقی میماند تا پوست بتواند خودش را بازسازی کند. رایج ترین نقاط برای برداشت گرافت نیمه ضخیم شامل بالای ران، باسن، بالای بازو، ساعد، دیواره شکم و پوست سر است.

گرافت تمام ضخامت به معنای جداکردن اپیدرم و درم از پپوست است. از آنجایی که قسمت باقی مانده از درم توانایی بازسازی و ترمیم خودبخودی را ندارند، زخم ایجاد شده باید از ابتدا بسته شود. محل برداشت گرافت تمام ضخامت معمولا شامل نقاط زیر است:

پشت یا جلوی گوش، بالای ترقوه، قسمت داخلی آرنج، بالای پلک، پوست سر، کشاله ران و آرئولا areola.

پس‌ از انجام عمل پیوند پوست و یا فلپ پوستی، پرستاران و پزشکان زخم شما را تحت نظر می‌گیرند. این کار برای اطمینان از دریافت میزان خون کافی و گرفتن اکسیژن و مواد غذایی موردنیاز برای بهبود بافت‌ها انجام می‌شود.

روش جراحی Mohs یا میکروگرافی

این جراحی که برای درمان سرطان پوست استفاده می شود، فواید بی نظیری دارد. در حین جراحی، یک جراح خوب می تواند محل متوقف شدن سرطان را ببیند. این امر در سایر روشهای درمانی سرطان پوست امکان پذیر نیست. جراحی به روش Mohs سرعت درمان بالایی دارد. این روش درمان تا آنجا که ممکن است پوست را سالم نگه می دارد، زیرا جراح فقط پوست دارای سلول های سرطانی را از بین می برد. این امر به ویژه هنگامی اهمیت می یابد که سرطان پوست در ناحیه ای با بافت کم  به عنوان مثال پلک، گوش یا دست ایجاد شود.

این تکنیک که در دهه 1930 توسط دکتر فردریک موخس توسعه یافته است، برای از بین بردن تومورهای سرطان پوست و با حفظ هرچه بیشتر بافت سالم طراحی شده است. در این روش، سلول های سرطانی لایه به لایه از پوست برداشته می شوند تا زمانی که لایه های برداشته شده هیچ نشانی از سلول های سرطانی نشان ندهند. جراحی Mohs اغلب در نواحی دیدنی تر، مانند سر و گردن یا دست ها، برای محدود کردن جای زخم استفاده می شود. همچنین ممکن است در سرطان های مکرر پوست استفاده شود. این جراحی ممکن است به بی حسی موضعی نیاز داشته باشد و ممکن است جای زخم باقی بماند.

جراحی های سرطان پوست ممکن است منجر به ایجاد زخم یا تغییر شکل شود، به ویژه در مواردی که برای برداشتن سرطان پوست، برداشتن پهن یا جراحی گسترده لازم باشد، یا جراحی روی صورت، سر، گردن یا دست ها انجام شود.با سایر روش های جراحی سرطان های پوستی آشنا شوید

روش کورتاژ و الکتروودسیاسیون در درمان سرطان های پوست

در این روش، ضایعه پوستی با کورت، ابزاری بلند و باریک جراحی با حلقه کوچک یا تیز در انتهای آن برای تراشیدن، برداشته می شود. پس از خراش ضایعه، ناحیه با جریان الکتریکی از طریق الکترود سوزنی مانند که برای از بین بردن سلولهای سرطانی باقی مانده و کاهش خونریزی طراحی شده است، درمان می شود. به این عمل الکتریکی زدایی می گویند. این فرایند خراشیدن و الکترو دسیژن ممکن است چندین بار تکرار شود. ممکن است به بی حسی موضعی نیاز داشته باشد و ممکن است جای زخم باقی بماند.

استفاده ازجراحی کرایوتراپی در سرطان های کوچک پوست

این روش که به عنوان سرما درمانی نیز شناخته می شود، از نیتروژن مایع برای انجماد و تخریب سلولهای سرطانی استفاده می کند. این تکنیک ممکن است چندین بار تکرار شود. ناحیه تحت درمان ممکن است متورم و تاول بزند و ممکن است پس از بهبودی زخم زخم شود. این معمولاً فقط برای سرطان های کوچک پوست یا ضایعات پیش سرطانی استفاده می شود.

جراحی لیزر سرطان پوست

در این روش از پرتوی لیزر، یک پرتوی باریک و شدید نور، برای از بین بردن سلولهای سرطانی استفاده می شود. از جراحی لیزر ممکن است برای درمان سرطان های بسیار سطحی پوست استفاده شود.

برای تعیین نوبت و وقت مشاوره با آقای دکتر مهدی شیری همین امروز با ما تماس بگیرید